Florian Lohoff Band (D) Funk 'n Blues Hnita Hoeve Heist-op-den-Berg (13-05-2023) reporter & photo credits: Freddie info band: Florian Lohoff info club: Hnita Hoeve © Rootsville 2023

Vanavond worden de funk en bluesrock liefhebbers uitgenodigd voor een extra concert van de Duitse band 'Florian Lohoff'. Een toegift aan het einde van het clubseizoen die de 'Hnita Hoeve' doet voor hun bezoekers voor de toch meer dan mooie start die ze mochten optekenen sinds de heropening in 2022 waarbij blues en andere genres aan het reeds ruime jazz aanbod werden toegevoegd.

Met namen als 'Leif de Leeuw Band', de CD release van de 'Boogie Beasts', 'BB & The Blues Shacks', 'Alexis Evans' maar ook het bijzonder hoogstaand en intieme concert van 'Dom Martin' met recent ook nog de in het geheugen gegrifte 'Live' registratie 'Bob Corritore, Jimi 'Primetime' Smith feat. Tail Dragger'.

Zo staat deze 'Heistse Jazz Club' sinds zijn ontstaan in 1955, toen al met een concert van niemand minder dan 'Big Bill Broonzy' en met jazz precences als Chet Baker, Lester Bowie, Art Blakey en onze eigenste Toots Thielemans om er maar een paar te noemen, en nu sinds de heropening in 2022 bij vele bovenaan hun lijstje. De uitstekende 'sound & vision' zijn hier een statement, net als de ontvangst. Deze 'Hnita Hoeve' is een must voor de muziekliefhebbers van Jazz, Blues en Soul. Ook spinner Joris was weerom van de partij en de zaal was lekker knus ingedeeld.

Florian Lohoff is een unieke funky crossover-ervaring. Hij bracht een groot stuk van zijn jeugd door in de VS en liet zich inspireren door onder meer Curtis Mayfield. Florian Lohoff doet een nieuwe wind waaien door onze bluesscene en wordt vanavond begeleid door Arne Horstmann (basgitaar), Maximilian Tettschlag (keys) en David Guy (drums).

Het werd even wennen maar de Funky organ grooves tezamen met bas en gitaar komen hier vanavond samen te vloeien tot een geheel. Het werd het crossover met de funk van een Jamiroquai en de bluesrock van een Walter Trout. Kortom deze 'Florian Lohoff Band' is klaar voor de blues van de 21ste eeuw.

Florian Lohoff openden met de titeltrack 'Risin' van hun laatste album uit 2019 en meteen werd de 'Hnita Hoeve' gevuld met funk gebracht met wat bluesrock invloeden. Een nummer als 'Outside Looking In' komt ook uit dat zelfde album en lijkt in het begin een cool down alvorens over te gaan in een jazzy lekker aanvoelende funk.

Een nummer als 'Diamonds' toont aan dat Florian Lohoff veel ritme veranderingen weet in te lassen wat het dan weer bijzonder interessant maakt. Korter bij de realiteit is er dan 'Stay Free' dat hij dan weer opdraagt aan de bevolking van Oekraïne. Eentje met toch wel een prachtige gitaarsolo in verwerkt. Wanneer we mogen spreken van 'Free Jazz' is de noemer 'Free Blues' hier dan wel ook op zijn plaats.

'Hard To See' hoort dan ook weer thuis bij de nieuwere lichting van de blues, en net als ik denk dat de leeftijd van deze 'Florian Lohoff Band' voor 'de' blues ook van toepassing zou kunnen zijn neemt Florian zijn akoestische gitaar ter hand en brengt ons een van de mooiste versies van 'St. James Infirmary' die ik in lange tijd heb mogen aanhoren. Het moment om mijn visie meteen te herzien, helaas ook het einde van het eerste gedeelte van dit intiem maar toch stevig concertje.

Het was vandaag een aangename zomerse dag buiten en dat voelde je ook binnen in de 'Hnita Hoeve'. Logisch gevolg dus dat Florian Lohoff aan het tweede gedeelte begon met een jas en een hoed minder.

Nog steeds vervuld met de afsluiter van het eerste gedeelte werden we dan maar meteen uit onze dromen gewekt en stelde we net als Gerry Numan in 1979 ons de vraag 'Are Friends Electric'. Deze set evolueerde meer richting bluesrock waar het gitaarspel à la Walter Trout dan weer de bovenhand leek te nemen.

Voor deze gelegenheid diepte Florian Lohoff met 'I Don't Seek' eentje van 20145 uit zijn arsenaal. Een nummer dat je kan terugvinden op het album 'Life Time Shuffle'. Back to Funk dan toch met het uit 2019 afstammende 'Try'. Na 'As Far As I Can' gaat Florian dan weer even terug in de tijd met de titeltrack 'Tangled Up In Blue' uit het gelijknamige album van 2015 en belanden we zo ook in het stevigere gedeelte van het concert. Een algemeen handclappin' op de bas-solo vulde zo ook de 'Hnita Hoeve'.

Of er nog meer bluesrock kon worden ingebouwd? Jazeker dat want op het fusion aanvoelende volgende nummer leek het er wel op of Jimi Hendrix ten tonele verscheen, dit op het intense 'Treated Bad'. Een nummer uit het album 'Risin'' waarmee naar het einde van de passage hier in Heist-op-den-Berg' werd toegewerkt.

Een staande ovatie van de blues liefhebbers aanwezig was dan het gevolg waarna deze 'Florian Lohoff Band' dan mocht terugkeren voor een paar bisnummers. Normaliter ben ik niet de grote fan van bluesrock maar door de toevoeging van funk heb ik meer dan genoten. Al zaten we op de eerste rij toch stoorde het voor geen decibel en dat is dan weer de verdienste van de PA technicus van deze club.

We waren naar hier gekomen met wat vraagtekens maar na deze passage van de 'Florian Lohoff Band' zijn deze allemaal ingelost en hebben we zo toch weer eentje kunnen aanvinken op onze toch al zeer lange lijst. Of voorzitter Peter zich op nu echt op het 'Songfestival' bevond is niet geweten ;-). Nog een extraatje met de akoestische gitaar, dat heb ik wel gemist maar, you can't have it all, en het belangrijkste was ook dat de biersteker terug 'Orval' had kunne aanleveren. Oewekgoe! Nu enkel nog 'The Bonnie Blues' want dat is jazz, blues en entertainment ;-)